De jonge talenten trainen op Papendal voor Tokio 2020
Gassen door een rotbocht en tikkertje op het gazon
Vandaag zijn er op Papendal eigenlijk twee soorten wegtrainingen. Een Open Training voor de vaste talentgroep en voor iedereen die het eens wil proberen. Na de lunch gaat de talentgroep er tijdens een Centrale Training nog eens extra stevig tegenaan op het rustige, glooiende fietspad richting Ede.
Het valt meteen op dat er veel meer handbikers aan de Open Training deelnemen dan tandemmers of cycling-renners. Negen maar liefst, van wie er zeven tot de Johan Cruyff Talentgroep behoren. Op de foto van links naar rechts zijn dat Dave Versluis (MH3) , Chantal Haenen (WH5), John Schot (MH3), Chiel Albers (MH5), Melanie Helweg (WH3), Mitch Valize (MH5) en wereldkampioene Carmen Koedood (WH2 - niet op de foto). Allemaal zijn ze jonger dan 25 jaar en hun talent voor deze sport is met een maximaaltest wetenschappelijk vastgesteld. Vanaf vandaag hebben ze nog exact 895 dagen om zich voor te bereiden op Tokio, meldt het bord bij de entree van Papendal in rode letters.
Opmaat naar topwedstrijden
Eind januari hebben alle talenten bij Reade in Amsterdam hun eerste sprinttest van 2018 gedaan. Vandaag zal de nieuwe KNWU-talentcoach Albert Smit de uitslag daarvan met ieder individueel bespreken. In april vindt een tweede test plaats in combinatie met een individuele tijdrit op de Deelenseweg. ‘Die testuitslagen zijn de sleutel tot een eventuele selectie voor topwedstrijden in de maanden mei, juni en juli’, legt Albert Smit uit. ‘Wie in de tijdrit goed scoort, wordt geselecteerd voor de eerste Wereldbekerwedstrijd in Oostende - begin mei - en voor C1-wedstrijden in Keulen en het Zwitserse Schenkon. Bij de Wereldbeker in Emmen - begin juli - zal ik zoveel mogelijk talenten inschrijven. Zij kunnen daar ervaring opdoen. Of er op het Wereldkampioenschap in Italië ook talenten uit deze talentgroep zullen starten, hangt af van hun eerdere wedstrijdresultaten.’Langzaam rijpen
Leden van de Johan Cruyff Talentgroep krijgen aardig wat sportieve faciliteiten aangeboden: inspanningstesten bij Reade, trainingsschema’s en feedback van de talentcoach, centrale trainingen en trainingsweekends op Papendal, deelname aan drie C1-wedstrijden en de kans op een selectie voor de Wereldbeker en het Wereldkampioenschap. En die voordelen gelden niet alleen in 2018, maar tot aan de Paralympische Spelen in Tokio in 2020. ‘Deze talenten krijgen de kans om te rijpen. Tot 2016 moesten ze aan het begin van een Paralympische cyclus al presteren om in aanmerking te komen voor een plaatsje in de topsportgroep met o.a. Jetze, Laura, Tim, Johan, Mischa en Jennette. Nu krijgen ze langer de tijd. Mijn doel is dat één of twee van deze talenten in Tokio kans maken op een medaille. En wie Tokio nog niet haalt die kan, áls het talentproject met de Cruyff Foundation wordt voortgezet, daarna verder naar de topsportgroep toegroeien.’Rotbocht
Buiten in de ijzige kou is de sfeer opperbest. Iedereen blijft tijdens de technische oefeningen geconcentreerd. Bij het rustig terugrijden naar het startpunt klinkt gezellig gebabbel. Ochtendtrainer Gijs van Butselaar, zelf voormalig cycling-renner, heeft achterop het Papendalterrein een haakse linkerbocht uitgekozen, waar iedereen zo hard mogelijk doorheen moet racen. Om de beurt komen ze op snelheid aanrijden. En dan moet het gebeuren: rechts voorsorteren, door de binnenbocht sturen en er aan de rechterkant weer uitkomen. De kniezitters Chantal, Chiel en Mitch moeten, al trappend, hun bovenlichaam in de bocht naar links laten hangen. De liggers Melanie, Carmen, John en Dave moeten ook blijven doortrappen. Dat lukt nog niet iedereen. Best eng ook, want de binnenbocht ligt iets hoger dan de buitenbocht. Een hele smerige rotbocht dus.
Hilarisch potje tikkertje
Na een dik uur techniektraining heeft Gijs een onorthodoxe verrassing in petto. Wie had ooit bedacht dat je met handbikes en tandems op het gras tikkertje kon spelen? Met een wat sceptische frons op het voorhoofd betreden de talenten het grazige strijdperk dat met vier oranje dopjes is afgezet. Ondanks de nog licht bevroren ondergrond hebben de handbikers de meeste moeite om vooruit te komen. En ze zijn een makkelijke prooi voor de veel wendbaardere cycling-renners en voor de gebundelde kracht van de tandemmers. Een aangetikte handbiker is kansloos om een ander te tikken. En wie slim is gaat achter die handbiker rijden; daar ben je veilig, want hij of zij kan toch niet snel keren. Na deze wat hilarische oefening is het tijd voor de lunch. En voor de individuele evaluatiegesprekken met Albert Smit in het warme, nieuwe KNWU-clubhuis op Papendal.Talentcoach Albert Smit
Bewegingswetenschapper Albert Smit (40 jaar) is sinds maart 2017 bij de KNWU talentcoach Paracycling. Na zijn studie in Amsterdam werkte hij bij NOC*NSF als wetenschappelijk ondersteuner voor de valide baanrenners. Eind 2008 werd hij inspanningsfysioloog op Papendal, o.a. de klimaatkamer was zijn werkterrein. In 2014 nam hij deel aan een tandem-project en maakte in de aanloop naar Rio de trainingsschema’s voor het (winnende) tandemkoppel Timo Fransen en Vincent ter Schure. Bondscoach Eelke van der Wal trok hem richting Tokio aan als talentcoach Paracycling.
Albert Smit
Sindsdien heeft de rustige Albert de talentgroep tot 25 jaar onder zijn hoede. Het enige trainingsaspect waar hij zich niet direct mee bemoeit, is de wintertraining in de sportschool van zijn pupillen. ‘Daar ben ik nog niet deskundig genoeg in’, zegt hij eerlijk. Albert raadt zijn handbikers aan om zoveel mogelijk deel te nemen aan de NHC-wedstrijden. Zelf zal hij daar ook vaak langs de lijn te vinden zijn.
Tekst en foto’s: Rogier Wiercx/handbiken.nl
Wil je regelmatig interessant handbikenieuws ontvangen?
Laat dan hier je gegevens achter en ontvang regelmatig de Handbiken.nl Nieuwsbrief!
