Chiel Albers popelt om weer te racen

Het onzichtbare rood-wit-blauw van de H4-kampioen

Het onzichtbare rood-wit-blauw van de H4-kampioen

Dat hij in september 2019 nationaal kampioen werd in de H4-klasse was een volslagen verrassing. Ook voor Chiel zelf. En dat hij in 2020 nog nergens trots zijn trui heeft kunnen tonen was even onvoorstelbaar. Want wie had nou verwacht dat een virus de hele handbikekalender zou wegpoetsen? Toch zit het jonge talent uit Olst niet bij de pakken neer. Hij hoopt vurig op enkele sportieve confrontaties in het najaar. En die lijken er ook te komen.


Chiel is een jeugdige handbiker van 21 jaar uit Overijssel. Hij maakt deel uit van de talentgroep van de KNWU. Dit jaar zou hij zijn onmiskenbare talenten mogen tonen in enkele Wereldbekerwedstrijden en op het Wereldkampioenschap in Oostende. En natuurlijk in zoveel mogelijk wedstrijden van de Nationale Handbike Competitie. ‘Ik had me met name verheugd op het criterium in Delden. Daar worden de nationale kampioenen altijd naar voren geroepen voor een huldiging. Het zou mijn eerste keer zijn, maar helaas, ook die wedstrijd is afgelast.’


Vol gas

Dat híj die trui vorig najaar in het Vondelpark om zijn sterke schouders kreeg – en niet de gedoodverfde favoriet Jetze Plat – dankt Chiel aan zijn koelbloedige reactie op een lekke band van Jetze. ‘Eerst had ik het niet door, maar ineens stond hij langs de kant zonder reservewiel. In onze kopgroep zat ook Geert Schipper, die tot dan toe altijd sterker was geweest dan ik. Ik ben toen zo zuinig mogelijk tussen de wielen gaan rijden. Alleen af en toe heb ik eventjes kopwerk gedaan. In de laatste bocht voor de finish ben ik Geert binnendoor gepasseerd en heb daarna vol gas gegeven. Tot mijn verbazing kwam hij niet meer langszij. Na afloop feliciteerde Geert me. Ik was helemaal verbouwereerd.’ 


Niet de moed verloren

Een paar weken later is Chiel in het Engelse Yorkshire gestart in een internationale wedstrijd. Trots gehuld in rood-wit-blauw. Hij finishte er als derde in zijn klasse. En toen kwam na de winter die unieke, wedstrijdloze coronatijd. Chiel had willen schitteren op het WK in juli. Hij had er hard voor getraind. ‘Ik heb dit jaar meer intervaltraining gedaan. Vroeger kon ik niet langer dan vijf minuten een hoog tempo volhouden met hartslagen van 190 tot 200. Na de intervaltrainingen ging dat al veel beter. Toen de groeps- en krachttrainingen op Papendal vanwege corona verboden werden, kon ik gelukkig krachttraining blijven doen in het sportschooltje van mijn privétrainer. Ik stuurde hem dan een berichtje dat ik zou komen. Met een sleutel maakte ik het lokaal open, deed mijn oefeningen, maakte alles schoon en trok de deur weer achter me dicht. Ik was dus klaar voor  het seizoen 2020, maar toen viel alles weg.’ Toch heeft Chiel nooit zijn arbeidsmotivatie verloren: ‘want ik train voor de Paralympische Spelen van 2024 in Parijs. En dat doel staat nog steeds overeind.’ 



Intussen is het half augustus geworden en is de internationale kalender nog steeds helemaal leeg. Gelukkig kunnen Chiel en de handbikers in het najaar nog enkele wedstrijden rijden in Nederland. Als corona geen roet in het eten gooit worden dat handbikewedstrijden in Rotterdam en Breda en een NK Weg in Utrecht - ‘niet mijn parkoers´, vindt Chiel. Binnenkort wordt het “definitieve” lijstje met sportieve confrontaties door de KNWU bekend gemaakt. 


Goud in Parijs?

Hoe staat Chiel er voor ten opzichte van de internationale concurrentie, denkt hij? ‘Volgens onze talenttrainer Albert Smit zou ik in Oostende goed geweest zijn voor een tiende tot vijftiende plek bij de grote mannen. In Nederland is Jetze onklopbaar, maar op den duur kan ik misschien op zijn niveau komen. Of hij dit najaar al meedoet weet ik niet, want hij is revalideert van een ongeluk. Dus misschien kan ik mijn titel wel prolongeren! Als ik over vier jaar goud haal in Parijs dan stop ik meteen met topsport en kies ik voor mijn sociale leven. Wordt het zilver dan twijfel ik. Wordt het brons of minder dan ga ik zeker nog enkele jaren door. Ik houd van mijn sport. Ik ben een buitenmens die van snelheid houdt en van het tactische spelletje. De handbike brengt me over de hele wereld. Maar ik houd ook van mijn familie en vrienden. Er is voor mij meer in het leven dan topsport alleen.’


Tekst: Rogier Wiercx/handbiken.nl

13-08-2020
Wil je regelmatig interessant handbike­nieuws ontvangen?
Laat dan hier je gegevens achter en ontvang regelmatig de Handbiken.nl Nieuwsbrief!
Overig nieuws