Regen dwong alle draaiboeken te vervroegen

Vierde Battle uitbundig gevierd

Stressbestendig, dat moet je zijn om de finish op de Ochsenalm te halen. Maar ook de organisatoren van de Battle dienen hun zenuwen de baas te blijven. Zeker als de lokale weerman Andreas op maandag voorspelt dat het weer op donderdag slecht zal zijn, maar op woensdag goed. Die stresstest heeft de organisatie met glans doorstaan. Op de onverwachte woensdag liep alles op rolletjes. Alsof het donderdag was. Behalve voor de laatste acht deelnemers, die in een ijskoude bui finishten. Echte helden!

Bijenkorf

Het is altijd weer even wennen om op zondagavond in de zoemende bijenkorf van hotel Weisseespitze rond te lopen. Je komt bekenden tegen en ziet veel nieuwe gezichten. En iedereen is moe na de lange reis naar Oostenrijk. Het diner verloopt wat minder luidruchtig dan de volgende avonden het geval zal zijn. Daarna schuilen de teams in de bar bij elkaar, onder de indruk van de bergen rondom en de massaliteit van al die bikers & buddy’s.

Blik vanaf het stuwmeer op de eerste hellingen.

Pittige clinic

Maandag is traditioneel de dag van de MoveForward-clinic, die verzorgd wordt door KNWU-trainers. Iedereen reist met busjes naar de stuwdam en stapt daar over in de handbike. Wauw - wat een uitzicht. En wat zijn de sneeuwtoppen dichtbij! De eerste meters zijn nog vlak, daarna golft het traject kilometers lang langs het stuwmeer. Bochtjes, klimmetjes, afdalinkjes. Maar nu begint het echte werk: anderhalve kilometer pittig klimmen en haardspeldbochten ronden. Krakende kettingen, gevloek binnensmonds.

Iedereen komt boven, al valt die eerste confrontatie met de ijle berglucht niet altijd mee. Na een lange, rechte afdaling, een klimmetje en een dalende bocht zit de clinic erop. Niet iedereen neemt de bus terug, sommigen dalen liever zelf met hun handbike. Dat loopt voor één handbikester bijna verkeerd af in bocht 25….

Sleutelen

Dinsdag wordt er in de garage van het hotel door Double Performance driftig gesleuteld aan versnellingen en remmen. Sommige teams paraderen wat door Feichten en een vermetele enkeling waagt zich nog tot aan de voet van het stuwmeer. ’s Avonds is het al vroeg rustig in de hotelbar. Want morgen om 6 uur staat het ontbijt klaar.

D-Day

Woensdagochtend is het droog. Gelukkig maar. Door de ochtendnevel heen komt de zon voorzichtig te voorschijn.

Ploegleider Paul van Adelante spreekt zijn team toe.

De Noren van Saint Olavs Knigts in het gelid.

Na het startschot trekt een lang lint bikers & buddy’s over het asfalt naar de eerste hellingen. Woordloos gehijg. De opgekropte spanning van de laatste weken begint te wijken wanneer de eerste hellingen overwonnen zijn, ongeveer ter hoogte van het kapelletje bij het vee rooster. Maar dan doemt die stuwdam op, die dreigende muur van steen. Een kolossaal beest dat zich pas na vier scherpe bochten en een ijselijk steile klim laat temmen. MoveForward heeft boven een rustpost ingericht. Barmhartigheid anno 2016 in de vorm van een energiereep en een slok isotone sportdrank. De koplopers razen er haastig langs. De rest geeft zich over aan een verkwikkende pauze.

Dan komen we op het bekende terrein van de clinic. Langs het stuwmeer naar de tweede stevige klimpartij van de dag richting Gepatschhaus. Daar boven klinkt in de bocht vlak voor de top een koebel ter aanmoediging. De latere winnaar Mischa Hielkema (H3) stuift langs, gevolgd door twee kniezitters. Menigeen uit de lange sliert handbikers stopt om even uit te puffen, voordat twee kilometer verderop de Coloplast-post verfrissingen uitdeelt. Vlak bij het Gepatschhaus ook geeft de koppeling de geest van de zijspanmotor met de filmploeg; de cameraman vervolgt zijn weg op skeelers, gearmd aan een auto. De tijd verstrijkt en het duurt steeds langer voordat de volgende biker & buddy langs schuiven.

Daar is Helga met buddy Hugo. Zij was vorig jaar laatste en laat nu meerdere bikers achter zich.

Daar is Rob, die het heel erg zwaar heeft en door zijn vrouw wordt opgepept.

En tenslotte kruipt Arnoud voorbij. Hij rijdt tien meter, stopt en verzamelt krachten voor de volgende meters. Zijn buddy legt een remsteen achter het wiel.

Veel later zal Arnoud, als het ijswater is gaan regenen, op bevel van de medische staf aan een trekhaak langs de laatste haarspeldbochten tot vlak voor de verlossende finish worden gesleept. Daar wordt hij door een harde kern van kleumende enthousiastelingen binnengehaald - letterlijk de warme tent in. Die avond stijgen de temperatuur en de animo in de bar met het uur. Als compensatie voor de rillende finish op de Ochsenalm?

Relaxen

Donderdag is altijd de spannendste dag van de Battle-week. Nu is het een ontspannend uitslaapdagje vol rust voor lichaam en geest. ’s Middags belegt de Battle-organisatie een gesprek met binnen- en buitenlandse gasten over nieuwe Battles in nieuwe landen. Die plannen lijken kansrijk. Na het diner schuift de DJ de decibelknoppen van zijn versterker hoger en hoger. De Gold Party ontploft. Zeker na de prijsuitreiking en de bedankjes aan sponsors, partners en vrijwilligers.

Sonja en Ruud van MoveForward with Hollister op de Gold Party

Uitgelaten taferelen bij de Maartens Masters, die het snelste team vormden.

Jubileumeditie 2017

Vrijdag. Het slot van een enerverende Battle-week. Een laatste vakantiedag ook die veel bikers, buddy’s en begeleiders verleidt tot een zonnig fietstochtje naar boven en weer terug. Koffers worden gepakt, de eerste teams vertrekken. De volgende ochtend reist de rest terug naar huis. Met het hoofd nog vol gevoelens over een bijzondere week, waaraan iedereen persoonlijke herinneringen koestert. Volgend jaar wordt de vijfde Battle een heuse jubileumeditie. Van 18 tot 24 juni 2017, zet het maar vast in je trainingsplanning.

Tekst en foto’s: Rogier Wiercx

20-06-2016