‘Al onze handbikers hebben kansen op medailles´

Bondscoach Fedor Hes is optimistisch als een echte Braziliaan

‘Denkend aan Rio, zie ik het Christusbeeld hoog op een mistige bergtop staan.’ Zo zou een dichter de Braziliaanse hoofdstad kunnen bezingen. Maar helaas, het handbikeparkoers van de Paralympische Spelen is zo plat als een dubbeltje. ‘Jammer’, zegt bondscoach Fedor Hes, die er al drie keer is wezen kijken en trainen. ‘Er zit ook niks technisch in het rondje. He-le-maal vlak. Dat draait voor onze H5-rijders in de wegwedstrijd dus hoogstwaarschijnlijk uit op een eindsprint.’

Bondscoah handbiken Fedor Hes

Vlak parkoers

De keuze van het parkoers verdient niet de schoonheidsprijs. Die keuze is gemaakt door de UCI, de stad Rio en het organisatiecomité. Eerst viel het fabelachtige Copacabana af, omdat de para-triatlon daar wordt gehouden, toen viel Flamengo - ook fraai - af en uiteindelijk werden de handbikers verbannen naar een platte kustweg ver buiten het centrum. Inmiddels was het januari 2016 geworden. Voor de KNWU stond toen al min of meer vast wie er in Rio zouden kunnen starten. Heel belangrijk voor die preselectie waren de medailles en punten die iedere rijder behaald had op het WK 2015 in Zwitserland: op een uiterst selectief, bergachtig parkoers. Totaal anders dan het Braziliaanse biljartlaken.

Selectieprocedure

‘Het parkoers in Rio heeft dus geen invloed gehad op onze selectieprocedure. Maar ik denk wel dat bijvoorbeeld Herber Burggraaf (H4) en Mischa Hielkema (H3) in Rio beter tot hun recht zouden komen dan in Zwitserland. Zij zitten nu helaas niet in onze selectie. En in het algemeen is Tim op het vlakke sterker dan Johan, maar Johan haalde op het WK wel een medaille. Gelukkig kan Tim – gezien zijn prestaties in 2015 - mee op een wild card. Net als de andere H5-rijders Laura, Jennette en Jetze hebben ook zij kansen op medailles. Dat is de kracht van deze groep op dit parkoers.’

Titel vier jaar houdbaar

Langs de kust van Praia do Recreio (Recreatiestrand) gaat het dus gebeuren. Op 14 september in de extra lange tijdrit van 20 kilometer, op 15 september in de wegwedstrijd. ‘Het gaat in Rio in essentie om die twee wedstrijden, met dezelfde tegenstanders als altijd. Maar het zijn wel de Spelen. Je bent daar met al die sporten en sporters uit heel veel landen. De hele wereld kijkt mee. Op zich zijn deze wedstrijden waardevoller dan WK’s of Wereldbekers, want de titels zijn vier jaar geldig. De houdbaarheid is groter. Bovendien bepalen de prestaties op de Spelen de financiële armslag die je als sportdiscipline krijgt tot Tokyo 2020. Al op 27 september hebben we de eerste evaluatiebijeenkomst met onze belangrijkste financier NOC*NSF.’

Taktiek

Hoe gaat HandbiketeamNL opereren op de Spelen? Fedor is daar duidelijk over. ‘Op de tijdrit moeten Tim, Jetze en Laura hun beste tijdrit ooit rijden. Dat betekent: goed indelen en een hoog vermogen draaien met zo weinig mogelijk luchtweerstand. Dan hebben ze kans om Paralympisch kampioen te worden. In de wegwedstrijd mogen Tim en Jetze voor hun eigen kans rijden - maar niet tegen elkaar. Zij hebben de grootste kans in een sprint tegen Alessandro Zanardi. Johan moet de concurrentie verrassen - maar dan wel vol overtuiging - zodat anderen het gat moeten dichtrijden. Bij de vrouwen lukt wegrijden de laatste jaren niet, dus een eindsprint is waarschijnlijk en dan is Andrea Eskau tot nu toe sneller gebleken. Daarom trainen we Jennette en Laura extra op de eindsprint.’

Individuele trainingen

Als bondscoach wordt Fedor afgerekend op de prestaties van alle handbikers in Rio. Drie jaar geleden is hij afgestapt van de centrale bondstrainingen op Papendal. ‘De setting op Papendal was naar mijn mening niet individueel genoeg. Voor het handbiken werkt het decentraal trainen beter dan het verplichte centraal trainen. Een prettige thuissituatie zorgt ervoor dat je het beste uit jezelf haalt. Iedereen maakt in overleg met een trainer van eigen keuze een goed doortimmerd programma, met een jaarplan voor de trainingen. Iedere sporter zorgt ervoor dat hij meet wat hij doet. . Topsport is een lifestyle geworden. Je moet verantwoord kunnen trainen en rusten. En dat doet iedereen het liefst met zijn eigen vertrouwde begeleiders.’

Van de vijf handbikers in Rio traint Fedor er zelf drie: Laura, Tim en Johan. Jetze wordt getraind door Guido Vroemen en Jennette door Ralf Lindschulten. ‘Ik vind dat een prima constructie. Met Ralf en Guido heb ik regelmatig en constructief overleg. Ik krijg ook hun trainingsresultaten en die analyseer ik nauwkeurig. Zo weet ik exact wie wat doet. In de praktijk zijn dat vijf individuele programma’s, al doet iedereen acht van de tien trainingen hetzelfde.’

Tussenstation Portugal

Op 7 september starten de Spelen en een week later zijn de handbikewedstrijden. Van 27 augustus tot 7 september verblijven de handbikers in Portugal. Om te wennen aan de warmte en om weg te zijn uit hun dagelijkse beslommeringen. Het scheelt een uurtje tijdsverschil en de vliegreis tussen Lissabon en Rio is korter dan vanaf Amsterdam.

Huldiging in Utrecht op 20 september

‘We arriveren in Rio op de dag van de opening. Daar zijn we dus niet bij. De meeste handbikers hebben al vaker zulke shows meegemaakt. In de laatste week voor de wedstrijden acclimatiseren we, verkennen we het dorp en rusten uit. We trainen op het wedstrijdparkoers, waarvan twee keer heel intensief. En dan is het D-Day. Voor Jetze trouwens al op 10 september bij de para-triatlon. We blijven met alle Nederlandse Paralympiërs tot na de sluitingsceremonie. Op 20 september landen we op Schiphol. Diezelfde dag is er een ontvangst in het Utrechtse Tivoli gepland.’

´Ik ga graag door tot Tokyo 2020´

Op 31 december 2016 loopt het arbeidscontract van Fedor bij de KNWU af. Hij is dan vier jaar bondscoach geweest. Eerst samen met Eelke van der Wal en Johan Procee, de laatste drie jaar solo voor de handbikers. ‘Ik ben nog niet klaar met het handbiken. Ik zou graag doorgaan, mits er door de KNWU meer wordt gedaan in de facilitering van de toppers en talenten. Handbiken is een fantastische sport en je ontmoet er prettige mensen. Ik zie nog veel mogelijkheden om deze sport te verbeteren. In elke klasse zouden we over enige tijd twee goede sporters kunnen hebben. Dat kan met de instroom vanuit de HandbikeBattle en vanuit andere sporten. De nieuwe subtoppers zouden volgens mij een integrale omkadering met faciliteiten moeten krijgen vanuit de KNWU. Je ziet bijvoorbeeld aan Sidney Bito dat handbikers in vier jaar tijd heel veel vooruitgang kunnen boeken. Dus mijn doelstelling is haalbaar in de periode tot aan Tokyo 2020.’

Tekst en portretfoto: Rogier Wiercx

30-08-2016