Cruyff Foundation ondersteunt getalenteerde jonge handbikers

Testen. Trainen. Presteren.

Testen. Trainen. Presteren.
Vijf jonge handbiketalenten krijgen een bijzonder test- en trainingstraject aangeboden. Het komend half jaar doen ze drie inspanningstests bij het Testcentrum van het Centrum voor Aangepast Sporten Amsterdam (CASA Reade). Na elke test ontvangen ze de resultaten en geeft testcoördinator Linda van Vliet hen aangepaste trainingsadviezen om beter te gaan handbiken. Handbiken.nl was in Amsterdam bij de eerste tests.

Judy Delfgou kijkt toe als een jong talent op de handbike tussen de meetapparatuur zit. Judy draagt een oranje shirt met het logo van haar werkgever, de Johan Cruyff Foundation. ‘Wij ondersteunen deze handbiketalenten om zich te ontwikkelen in hun sport. Maar ook om andere jonge sporters enthousiast te maken voor sport door middel van de Cruyff Foundation Open Dag en via social media.

Hun ervaringen leveren vast mooie verhalen op, die inspiratie geven.’ CASA Reade doet de tests, in totaal drie keer tussen januari en juli. De KNWU heeft de talenten geselecteerd. De trainers van de sporters zorgen voor het vervolg.



Voor deze talenten komt het testprogramma als een geschenk uit de hemel. Na de eerste inspanningstest kennen ze exact hun individuele trainingszones. Zo kunnen ze efficiënter trainen. Ook krijgt ieder talent een DEXA-scan om vetpercentage, spiermassa en botdichtheid te meten. Allemaal waarden die veel zeggen over iemands talent en over de effecten van de  trainingsarbeid.
 

Mitch Valize, 21 jaar



De aderen op de slapen van Mitch Valize zijn gezwollen. Een blos kleurt z’n witte wangen. De jonge Heerlenaar is net klaar met zijn eerste maximale inspanningstest. Twintig minuten biken tot het gaatje is zwaar, zeker als de weerstand op de trapas langzaam wordt opgevoerd. Maar Mitch is tevreden. ‘Ik weet wat ik kan, want in een kortere inspanningstest haalde ik al eens 250 Watt’, hijgt hij na.

Sportieve ambities heeft de student bewegingswetenschappen beslist. ‘Ik droom van Tokio’, zegt hij spontaan. Is dat realistisch? ‘Ik denk het wel, want ik ben een ervaren sporter: ik heb vroeger veel gevoetbald en heb ook een tijdje in de selectie van het Nederlands zitvolleybalteam gezeten. Tegenwoordig doe ik naast het handbiken ook graag hardlopen mét zo’n gave blade.’

Sportarts en Adelante on Wheels-trainer Paul Grandjean begeleidt hem sinds 2015 in de handbike. Mitch: ‘Ik hoor nu bij de subtop van de NHC, dus ik moet nog wel stappen maken. Op mijn programma staan dit jaar de Amstel Gold Race (100 kilometer), de HandbikeBattle en de Wereldbeker in Emmen. Dankzij de testen kan Paul mijn trainingsschema  voortdurend aanpassen’, aldus de man die sinds  februari stage loopt bij CASA, op de plek dus waar hij vandaag zelf getest is.
 

Melanie Helweg, 16 jaar



Sterker en sneller. Die twee kwaliteiten uit de Olympische wapenspreuk wil Melanie Helweg uit het Groningse Beerta op de handbike verbeteren. Ze gloeit nog na van de test, waarin ze een wattage haalde van 110. ‘Ja, ik ben goed moe.’ Melanie weet wat handbiken is, want ze finishte al in twee HandbikeBattles. Sinds januari traint ze onder leiding van haar vader Erik. Maar liefst zes keer per week, waarvan twee keer samen met de Bea Handbikegroep onder leiding van Delano Wirodikromo, en twee keer in de sportschool. ‘Met armpje drukken wint ze makkelijk van jongens van haar leeftijd’, lacht vader Erik.

Melanie zit in bovenbouw 3 op de mytylschool en volgt de Theoretische Leerweg. ‘Na school kom ik om half vijf thuis, eet snel en ga dan trainen. Op de Tacx zet ik de koptelefoon op en luister naar de VEVO Top Pop Music. Als het mooi weer is dan doen we een rondje Blauwe Stad. Daar zitten bruggetjes in met mooie stijgingspercentages. Ja, dat kan allemaal in Oost Groningen.’

Eind februari krijgt Melanie haar nieuwe, op maat gemaakte, Wolturnus Racer, dankzij medewerking van de gemeente Oldambt. Afhankelijk van de testresultaten en het trainingsprogramma  gaat ze haar wedstrijdprogramma voor 2017 vaststellen.
 

Aaron van der Meeren, 17 jaar



Vóór de test, tijdens de warming-up in de handbike, vertelt Aaron uit Übach-Palenberg (D) over zijn sportieve ambities. Hij hijgt niet echt, maar antwoordt toch in telegramstijl. ‘Tokio 2020. Daar wil ik rijden. Ik denk dat ik dat kan. Vorig jaar won ik – in 2 uur 20 - de rookie-prijs van de Battle. Dit jaar rijd ik de EHC in Rosenau, de Wereldbeker in Emmen en misschien de EHC in Abu Dhabi. Ik doe mee aan enkele NHC’s in Nederland en ook in Duitsland, want  ik heb een Duits paspoort.’

Aaron zit in de elfde klas van het gymnasium. Hij traint graag in Nederland, maar wil in Tokio namens zijn vaderland starten in de H3-klasse. ’Dit testproject vind ik mooi. Nu kan ik beter zien ik hoe ik moet trainen. Mijn oude maximale wattage was 166.’ Dan zwijgt hij, want het maskertje gaat op en zijn inspanningstest begint.
 

Sam Dijkstra, 22 jaar



Het skelet op de foto is dat van Sam tijdens de DEXA-scan. Vroeger deed hij aan voetbal en tafeltennis. Na een ‘sportgat’ van vier jaar is Sam Dijkstra - 22 jaar en vanwege een spiergewrichtsziekte geclassificeerd als H2 - bij de laatste HandbikeBattle besmet geraakt met het handbikevirus. Die besmetting omschrijft hij zo: ‘Ik kreeg in Oostenrijk  weer een fysiek gevoel in mijn lijf. Het voelde alsof ik aan het winnen was met mijn lichaam in plaats van aan het overleven. Ik reed tussen andere mensen met een handicap. Daardoor viel mijn handicap weg.’

Tokio is nog ver weg, maar het lijkt hem wel een mooi sportief doel. Hij heeft net een nieuwe fiets. Met de inspanningstest erbij inspireert dat hem ‘om er zoveel mogelijk uit te halen.’ Soms traint Sam, die in Amsterdam studeert aan de filmacademie, bij wielervereniging Olympia. Soms ook in de sportschool. Dan zoekt hij op Spotify muziek - liefst van rapper Eminem - maar het kan ook, als hij helemaal stuk zit, Mozarts Requiem zijn.
 

Carmen Koedood, 20 jaar



Ze was als H2-rijdster al regelmatig te zien op internationale podia, maar Carmen wil het allerhoogste. Goud in Tokio. En dat kan, denkt ze, als ze sterker en sneller wordt. Daarom traint de Hoornse al een jaar serieus en goed begeleid door Fedor Hes (rechts op de foto). Maar het kan altijd beter en daarom vindt ze de Dexa-scans en de inspanningstesten bij CASA Reade erg fijn. ‘Zo weet ik beter wat ik doe en moet doen. Mijn lijf wordt in de gaten gehouden. Ik kan nu optimaal trainen.’ Zolang ze binnen traint, vindt ze inspiratie bij de Ierse zanger Ed Sheeran.

Carmen is een handbikeprofessional, met een A-status van NOC*NSF. Maar, vreest ze, dat is financieel onvoldoende om Tokio te halen. Dus zoekt ze dringend sponsors. Voor beter materiaal en om naar wedstrijden in het buitenland te kunnen reizen. Carmen ziet hierover graag tips tegemoet op carmeneliza@live.nl.
 

Muziek om los te gaan op je Tacx




Tekst: Handbiken.nl/Rogier Wiercx
Foto's: CASA Reade, Rogier Wiercx
07-02-2017
Wil je regelmatig interessant handbike­nieuws ontvangen?
Laat dan hier je gegevens achter en ontvang regelmatig de Handbiken.nl Nieuwsbrief!
Overig nieuws