Hoe meet je trainingsbelasting het beste?

Het monitoren van trainingen voor de HandbikeBattle

We weten dat handbiken een efficiëntere manier is van voortbewegen dan rolstoelrijden en dat het leidt tot minder hoge krachten op het schoudergewricht. Daarnaast is ook bekend dat trainen voor de HandbikeBattle leidt tot verbetering van de fitheid en gezondheid. We weten echter nog niet, hoe je nu het beste kan trainen om tot optimale resultaten te komen zonder hierbij blessures op te lopen. Om hier achter te komen, is het van belang om trainingen goed te monitoren: hoe vaak werd er getraind? Hoe lang? En hoe zwaar? Dit leidt uiteindelijk tot een maat voor de “trainingsbelasting”.

Door Ingrid Kouwijzer, onderzoeker

De drie meetmethoden

Er bestaan verschillende manieren om de trainingsbelasting uit te drukken. Zo kun je kijken naar een maat gebaseerd op het vermogen dat je hebt geleverd tijdens het handbiken. Deze kan je meten met een vermogensmeter in je fiets. De trainingsbelasting kan ook in kaart gebracht worden door de hartslag tijdens die training te meten met een hartslagband. En andere optie voor de trainingsbelasting is het zelf geven van een Borgscore (RPE) na de training, dit is een getal tussen 0 (rust) en 10 (maximale inspanning) die de zwaarte aangeeft van je training. Al deze methoden hebben ieder voor- en nadelen. Het vermogen is een goede objectieve maat, maar een vermogensmeter is duur. Een hartslagband is goedkoper, maar hartslag hangt af van vele factoren zoals omgevingstemperatuur en is daardoor niet altijd even betrouwbaar. De RPE is gratis, maar subjectief. Het doel van deze studie was om te kijken naar de overeenkomsten tussen deze maten voor trainingsbelasting.

Vergelijking van de methoden

Om deze vraag te beantwoorden hebben we al deze maten voor trainingsbelasting vergeleken in een groep van 10 deelnemers van de HandbikeBattle. Zij deden mee aan het talentenproject in de jaren 2015 en 2016. Zij hadden een vermogenswiel in de handbike en een hartslagband om. Bij elke training werd hen gevraagd om de trainingsduur, de hartslag, het vermogen en hun RPE score door te geven aan de onderzoekers. Voorafgaand aan de trainingen ondergingen zij allen een maximale inspanningstest waarbij hun piekwaarden voor vermogen en hartslag werden bepaald, alsmede de waardes op de omslagpunten. Deze gegevens werden gebruikt om uiteindelijk per training een score te berekenen voor het vermogen, de hartslag en de RPE. Vervolgens werden deze scores met elkaar vergeleken per persoon en voor de hele groep. Hoe goed deze maten overeenkwamen, werd uitgedrukt in een correlatiecoëfficiënt: 0 is hierbij geen correlatie, en 1 een perfecte overeenkomst.

Alledrie de methoden blijken bruikbaar

Samenvattend werden er hoge associaties gevonden tussen de maten voor het vermogen, de hartslag en de RPE. Dit toont aan dat monitoren met behulp van hartslag of RPE goed mogelijk is bij handbiketraining en gemiddeld overeenkomstige patronen laat zien als het vermogen. Natuurlijk was er variatie binnen de groep deelnemers en bij sommigen was de correlatie niet zo hoog (bijvoorbeeld 0.48). Daarom is het goed om, indien mogelijk, verschillende trainingsmaten te combineren. In vervolgonderzoek van de HandbikeBattle zal worden gekeken hoe deze trainingsbelasting dan samenhangt met vooruitgang in fitheid en blessures tijdens het handbiken.

In één oogopslag

Dit artikel is een samenvatting van het volgende originele artikel:
Groot de S, Hoekstra SP, Grandjean Comtesse P, Kouwijzer I, Valent LJ. Relationships between internal and external handcycle training load in people with spinal cord injury training for the handbikebattle. Journal of Rehabilitation Medicine 2018, 50(3), 261-268.

Het originele Engelstalige artikel lees je hier. Indien je vragen hebt over het onderzoek neem dan contact op met ons.

25-04-2018