HandbikeBattle Dutch Edition 2021 op het Tom Dumoulin Bikepark in Sittard

Trots en teambuilding bij de enthousiaste HelioHeroes

Trots en teambuilding bij de enthousiaste HelioHeroes

Ook de HelioHeroes van revalidatiecentrum Heliomare in Wijk aan Zee traden op 9 oktober aan voor de Dutch Edition van de HandbikeBattle in Sittard. Hoe kijken deze Heroes en hun buddy’s terug op 2,5 uur stevig handbiken op en rond de steile Limburgse heuvel? Ieder teamlid maakte op verzoek van Sandra Prins een terugblik. Dat levert acht mooie persoonlijke ervaringen op. Met foto's van Esther Belser.


Wout van der Waal (MH5)

Toen ik het parcours op kwam en die klim zag, zakte me de moed wel een beetje in de schoenen, maar als je eenmaal aan het rijden bent word je bijna die “puist” op gedragen door de aanmoedigingen aan de kant en ook door je mederijders. Ik heb nooit een wedstrijdgevoel gehad, alleen maar “dit doen we toch maar mooi met z’n allen”. Ieder met z’n eigen reden, verhaal en handicap. Ik kan met trots en een goed gevoel terug kijken op een heerlijk weekend.


Jessica Derks (WH5)

Eindelijk is er dan weer een evenement om lekker met het HelioHeroes-team en alle andere revalidatiecentra van Nederland te gaan handbiken. Ik heb in 2019 al met het HelioHeroes-team de Kaunertaler gletscher bedwongen. En ik krijg nu de gelegenheid om met het nieuwe HelioHeroes-team in 2022 nog een keer die Killerberg in Oostenrijk op te gaan. Helemaal uit vrije wil! 


Aangekomen in Sittard heb ik even naar de baan gekeken en ik dacht: pfff dat wordt een pittige beklimming, maar dat liet ik niet aan de andere teammaatjes merken. Ik had beloofd om deze dag met een teammaatje te biken. Om haar te leren schakelen en te dalen en het vertrouwen te geven met haar handbike. Dus hup, een hoopje sociale mentale peptalk erin en gaan! We reden lekker op de baan totdat de helling naderde toen dacht ik: ga ik dit weer uit vrije wil doen? Verstand op nul, schakelen, klein verzetje en bikkelen tot je boven bent. 



En wat was het geweldig, al die mensen die ons daar stonden aan te moedigen. Daar kreeg ik zo’n enorme boost van. Je weet als je eenmaal boven bent, daarna kan je lekker gaan dalen. De eerste keer nog wat onwennig met een beste wel scherpe bocht naar rechts, die je niet al te hard kon nemen want anders vloog je eruit. En zo heb ik twee en half uur op het circuit gebiket. Je zag dat iedereen in de loop van de tijd echt lekker aan het biken was, zowel klimmen als dalen. Op deze dag ben je weer lekker bevangen met het handbikevirus en nu gaan we als HelioHeroes-team met frisse moed trainen voor De Kaunertaler Gletscher in juni 2022. De dag van de Alternatieve HandbikeBattle was een supergaaf evenement, waar je op terug kijkt als: zo dat hebben we toch maar even geflikt met zijn allen. We gaan nu super gemotiveerd de uitdaging in juni aan in Oostenrijk. “De kracht van doorzettingsvermogen, is geloven in je eigen lichaam”.


Peter de Koning, buddy

Als buddy van Heliomare’s HelioHeroes maakte ik al veel met de HandbikeBattle mee: aan Alpe d’HuZes in het begin, tot het Kaunertal in Oostenrijk. En natuurlijk de teleurstellende afgelastingen, de afgelopen twee jaar. Nu we langzaam met elkaar de Corona eronder beginnen te krijgen was er op zaterdag 9 oktober ruimte voor een ‘voorzichtige’ Nederlandse HandbikeBattle: de Dutch Edition op het Tom Dumoulin Bikepark in Sittard. Het werd een prachtige dag. 


De HelioHeroes van Heliomare, als van ouds een team van zeer verschillend pluimage, maar met een spirit van hier tot Oostenrijk, legden prachtige rondjes neer, gedurende de tweeënhalf uur durende wedstrijd. Martijn, Peter, Wout, Sandra, Ellen en Jessica: iedereen heeft weer grenzen verlegd! Dat laatste, en de sfeer die de organisatie had weten te bewerkstelligen, brachten Oostenrijk en het Kaunertal toch wel erg dichtbij, daar in Sittard.


Voor de buddy’s was het een makkie, die Dutch Edition. Niet meefietsen, maar langs de baan de bikers aanmoedigen en zo nu en dan van advies en wat hulp voorzien. Onder een heerlijke zon, genieten van de sportieve prestaties op het parcours en hier en daar bijkletsen met oude bekenden uit de ‘handbikebattle scene’. En wat tof dat levende legende Jetze Plat, de drievoudig olympisch kampioen (met biceps waar mijn dijen 2x ingaan), de hele wedstrijd motiverend aanwezig was.


Kortom: de Dutch Edition was zeer geslaagd en wakkerde het verlangen naar Oostenrijk weer stevig aan!


Sandra Prins (WH4)

Toen ik december 2019 gevraagd werd voor de HandbikeBattle deed me dat meteen heel veel, eerst ongeloof dat ik hiervoor werd gevraagd en al snel voelde ik mij zeer vereerd en super gemotiveerd.


Helaas ging de HandbikeBattle door de Corona twee keer niet door, maar oh wat gaaf dat de organisatie de  HandbikeBattle Dutch Edition heeft georganiseerd. De motivatie nam weer enorm toe en wat heb ik daarvan genoten. Het is natuurlijk niet te vergelijken met Oostenrijk, maar het was goed georganiseerd, een prachtig parkoers met een mooie klim, het weer zat ons echt mee en dat alles binnen de mogelijkheden met de Coronaregels. Iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt: enorm bedankt.


Sittard is toch wel een stuk rijden vanuit Noord-Holland en al snel besloten we er een weekend van te maken, met de helft van ons team konden we een mooi appartement huren en werd het een gezellige boel.


Tijdens de eerste rondes was het ervaren hoe het parkoers is en hoe de klim voelt. Ik zat vanaf de eerste ronde in een lekker ritme dat ik tweeënhalf uur goed heb kunnen vasthouden. Tijdens het fietsen was het leuk om de koebellen te horen, dat gaf toch een extra leuke sfeer. De aanmoedigingen van de supporters, buddy’s en medehandbikers gaf me het gevoel, dit doen we toch maar mooi weer samen! Wat fijn dat de buddy’s Esther en Celine er waren voor de “pitstop”, kon ik toch even snel met de rolstoel naar het toilet. De laatste twee keer naar boven waren zwaar, overal schoot ik in de kramp, gelukkig stond daar buddy René om me te helpen en kon ik snel weer door. Want ik zou en moest die rondes afmaken binnen de tijd. Tijdens het fietsen heb ik ook nog leuke gesprekken gehad met bekende en onbekende handbikers, altijd leuk om nieuwe mensen te ontmoeten en bekenden tegen te komen. Wat was het een fijne ervaring, allemaal gemotiveerde mensen, ieder met een eigen doel. Ik hoop iedereen in juni 2022 weer te zien tijdens de échte HandbikeBattle in het Kaunertal.


Ellen van Tol (WH4)

We kwamen aan op de wielerbaan en ik had gelijk een fijn gevoel, al was het ook weer vreemd om met zoveel mensen bij elkaar te zijn. Om samen met mijn team en buddy’s bij elkaar te zijn vond ik fijn. Ik bekeek de baan en voelde spanning. Ik keek naar de heuvel die we gingen beklimmen en dacht: ik kom daar nooit in een keer op - wat was deze heuvel hoog. Bij de start met alle handbikers voelde ik de spanning hoger worden. Niet omdat ik dacht ik doe mee aan een wedstrijd, maar: hoe kom ik die heuvel straks op?


Ik kon best snel wennen aan de wielerbaan, mede door teamgenoot Jessica. Zij ging in mijn tempo mee handbiken en dat was erg prettig. We kwamen bij de heuvel aan en daar zei Jessica wanneer ik moest schakelen naar mijn kleine verzet, zodat ik makkelijker naar boven kon handbiken, het was echt zwaar. Maar ik ging in één keer de heuvel op. Wauw wat een overwinningsgevoel was dat. Uiteindelijk heb ik  het parcours 10 keer gereden en dus ook 10 keer die heuvel op gereden. Wat  ben ik trots op mezelf en dat zeg ik niet snel over mijzelf. Ik vond de organisatie goed en er was een goede sfeer. Ik heb mooie lieve mensen ontmoet met mooie en ook minder mooie verhalen. Maar iedereen is gemotiveerd om deze mooie sport ondanks de beperkingen vol te houden en dat motiveert mij ook weer. Voor mij is deze dag geslaagd en het smaakt naar meer van dit soort dagen, ik ben een blije en trotse vrouw.


Esther Belser, buddy

Elk jaar kijken we uit naar juni. De maand waar we naar Oostenrijk mogen afreizen met onze HelioHeroes handbikers. Zo ook zijn we met een gemotiveerde ploeg in oktober 2019 gestart. Iedereen had er zin in en toen kwam COVID. Onze Heroes hebben zich in COVID-tijd weten te motiveren om zelf te trainen. Groepstrainingen waren moeilijk te realiseren. Zo trots ben ik hoe ze het volgehouden hebben. En zo reizen we allemaal richting Sittard om daar onze eerste echte groepsuitdaging aan te gaan. Iedereen had zin en was gemotiveerd. Waar je eerst denkt ‘dit is geen Oostenrijk’ maakte snel plaats voor hetzelfde gevoel dat je in Oostenrijk ook hebt. De start weer met ze allen! Het startschot en die enthousiaste familieleden, vrienden en kennissen die meteen beginnen aan te moedigen. Wauw wat een sfeer, wat een gevoel weer.


Meefietsen ging niet dit keer. De Heroes waren op zichzelf aangewezen. Rondje na rondje. En wij stonden ze aan te moedigen, gaven eten en drinken waar nodig en maakten uiteraard heel veel actiefoto’s. Het weer zat mee, de sfeer was geweldig en wat heeft het team het goed gedaan. Allemaal 2,5 uur gestreden en gereden. We zijn nu dubbel gemotiveerd om in 2022 naar Oostenrijk te gaan. En wat een goede organisatie was het.


Martijn de Swart (MH4) en zijn supporterende ouders Hans en Annemarie

Onderweg naar Sittard vonden we het erg spannend, erg benieuwd naar het parcours in het echt. We waren niet de eersten, de meiden die in de paardenstal gelogeerd hadden waren er al, evenals de buddy’s. Na het eerste verkennende rondje wist ik…..dit komt wel goed! En zo was het ook, 15 rondjes verder was ik lekker moe en eigenlijk geen meter op geschoten!  We hebben een fantastische dag gehad! Dank aan alle buddy’s en het mooie weer.


René Dirksen, buddy

Met een dubbel gevoel reizen de HelioHeroes en de begeleiders af naar Sittard. We mochten niet naar het Kaunertal, de begeleiders mogen niet meefietsen en hoe is het met de ambiance op het Tom du Moullin park? Maar het werd een geweldige dag. Prachtig bikeweer, een mooi parcours waarop alle deelnemers en begeleiders elkaar konden zien, aanmoedigen en genieten omdat er rondes gemaakt werden. Een extra dimensie dus. Het werd een feest want het was leuk spannend voor de deelnemer , heerlijk weer en er werd evengoed “ stuk” gegaan. Alle HelioHeroes stegen boven zichzelf uit, zetten door tot het laatste fluitsignaal. Trots en voldaan vertrokken we aan het eind van de dag naar het hoge Noorden. Dit smaakt naar meer. Veel meer, het smaakt naar Oostenrijk 2022!!!!!


19-10-2021
Wil je regelmatig interessant handbike­nieuws ontvangen?
Laat dan hier je gegevens achter en ontvang regelmatig de Handbiken.nl Nieuwsbrief!
Overig nieuws