Tijs Hesen raakt geïnspireerd

Handbiker Tijs Hesen (op de foto tweede van rechts op de eerste rij) was met andere jonge talenten van NOC*NSF vijf dagen op stage bij de Paralympische Spelen in Parijs. ‘In één woord was dat: magisch.’

Met de triomftocht van Jetze Plat bij de paratriatlon nog op het netvlies kijkt Tijs (17 jaar, klasse MH2) terug op ‘een gave en intense week. Het was echt heel bijzonder. Alle stadions zaten stampvol. Die sfeer is totaal anders dan bij een handbikewedstrijd in Nederland.’

Intens

Tijdens de verspringfinale met Joël de Jong en Noah Mbuyamba zat Tijs vooraan op de tribune. Hij keek zijn ogen uit: ‘Waanzinnig hoe intens zo’n sprong van dichtbij is. Veel indrukwekkender dan op de tv.’ Het programma voor de talenten vond Tijs heel interessant. Na de openingsceremonie op de Place de la Concorde keek hij naar rolstoelbasketbal in de Bercy Arena. Een dag later zag hij zwemmers in La Défense Arena. Op zaterdag kreeg de talentgroep een rondleiding in het Paralympisch Dorp. ‘Daar hebben we de chef de mission Esther Vergeer gezien, maar die was erg druk bezig. We hebben er wel kort gesproken met minister-president Schoof. Die zei dat hij trots was op de Nederlandse sporters. Een dag later, in het eerste Team NL Huis voor paralympiërs, volgde een ontmoeting met staatssecretaris Vincent Karremans van Sport. Wij hebben verteld dat de voorgenomen bezuinigingen van dit kabinet slecht uitpakken voor talenten als wij. Dat begreep hij, maar ja, politici moeten keuzes maken.’

Eiffeltoren

Ook een werkbezoek aan het College voor de Rechten van de Mens kon Tijs boeien. Hoe het openbaar vervoer voor gehandicapten beter zou kunnen, was daar de vraag. ‘Ik kwam erachter dat veel valide mensen niet weten wat beperkt Nederland nodig heeft.’ Op zondag stond de wekker al om 6 uur, want Tijs zou naar de paratriatlon gaan kijken, naar zijn idool Jetze Plat. Helaas was het zwemwater afgekeurd. Het rolstoelrugby in de Champ de Mars Arena ging gelukkig wel door. ‘Daarna ben ik ook even naar de Eiffeltoren gerold. Daar wil je toch geweest zijn.’

Richting L.A.

Maandagochtend 2 september vertrokken de meeste talenten weer huiswaarts. Maar Tijs blijft met zijn ouders nog langer in Parijs om zijn geliefde handbikesport mee te maken. Deze talentstage zal hij nooit vergeten: ‘Ik heb de grootsheid van de Spelen gezien. Hoeveel mensen met een handicap er sporten. Hoe betrokken hun familie daarbij is. Mij motiveert dit om gedisciplineerd te blijven trainen. Zodat ik over vier jaar aan de start zou kunnen staan in Los Angeles.’