Alleen oog voor de Fransen
Een dag na de historische handbikeraces in Parijs koop ik de beroemde sportkrant L'Equipe. Op de omslag prijkt een foto met twee handbikers. Dat is het goede nieuws, want zoiets gebeurt niet elke dag.
Het minder mooie nieuws is dat de krant uitsluitend door een Franse bril verslag doet van de gebeurtenissen. Een beetje chauvinisme mag natuurlijk, maar ze moeten niet overdrijven. Dus hulde aan Mathieu Bosredon (MH3) en Florian Jouanny (H1-2) die dwars over de voorpagina racen. De titel (in boterletters) is zeker geslaagd: DE MAINS DE MAÎTRES - MET MEESTERHANDEN. Op pagina 2 en 3 pakt de krant uit met een loflied op de beide Franse winnaars in hun klasse. De enige buitenlander die in deze editie genoemd wordt is l'extraterrestre néerlandais Mitch Valize (de buitenaardse Nederlander Mitch Valize) die meer dan een minuut wegreed bij de Fransman Loïc Vergnaud. Over Jetze Plat (MH4) geen woord. Over de vrouwenraces evenmin.
Chauvinistisch
Wat is dat toch, die chauvinistische toon in de sportverslaggeving? Moet de nationale trots gestreeld worden? De Spelen zijn internationaal. De besten van de wereld laten het beste van zichzelf zien. Tegelijk zijn ze onderdeel van landenteams. Denk aan TeamNL of Les Bleus zoals de Fransen zich noemen. Dus focust de NOS op Nederlandse sporters. En ja, ikzelf kijk ook eerst naar hoe landgenoten gepresteerd hebben, want die ken ik. Landenteams, die bestonden in mijn jeugd ook in de Tour de France. Totdat het grote geld zijn intrede deed in de wielersport en de professionele merkenteams de boel overnamen. Alleen de wereldkampioenschappen wielrennen worden nog met landenteams betwist. En de Spelen natuurlijk.
Respect
De toeschouwers bij paracycling gedragen zich veel minder chauvinistisch dan de media, viel me op. Iedere handbiker die met moeite de klim bedwingt krijgt welgemeende aanmoedigingen van de mensen langs de kant. Zelfs hele Franse schoolklassen gillen zich schor. In de finishstraat slaat iedereen keihard op de boarding voor iedere renner die langskomt. Uit respect voor de individuele prestatie. En dat vind ik mooi om mee te maken. Maar ja, dat gewone enthousiasme haalt de krant of het tv-verslag niet. Dus zeg ik het hier.
Roger