‘Ik ben veel sterker geworden’

Ze is 24 lentes jong. Maar nu al breekt ze met vlag en wimpel door. En hoe! Chantal Haenen zelf had dat wel een beetje verwacht, want ze heeft in het extra coronajaar fysiek veel progressie geboekt.

Maar ja, door het gebrek aan wedstrijden wist ze eerst toch niet goed hoe sterk de concurrentie zou zijn. Nou, zij was begin juni iedereen de baas op het Wereldkampioenschap in Portugal, nadat ze een week eerder met haar sterke armen in Oostenrijk ook al twee Europese titels had gewonnen. Dus mag Chantal straks naar Tokio voor haar eerste Paralympische Spelen.

Kicken

Omdat er van het EK en het WK geen enkele livestream te zien was – UCI, schaam je – luidt de eerste vraag: Chantal, hoe zijn die overwinningen tot stand gekomen? ‘Op het EK kenden de tijdrit en de wegwedstrijd beide een pittig parkoers. De tijdrit kon ik goed indelen en ik haalde ook mijn hoge wattages. In de wegwedstrijd ben ik solo aangekomen. Dat was wel kicken.’

Onverwacht

‘Het parkoers van het WK in Portugal bestond uit een kronkelig motorcircuit. Het kostte me drie dagen om de ideale lijnen te onthouden. Je moest er stukjes klimmen en er woei een vieze wind. Ik won er eerst de tijdrit. Dat had ik echt niet verwacht. En daarna ook de wegrace, waar ik slechts op een podiumplaats gehoopt had. We reden met z’n drieën naar de finish. Ik heb netjes mijn werk gedaan en toen een van de concurrentes demarreerde ben ik meegegaan. Ik won de eindsprint.’ Het verdient hier speciale vermelding dat Chantal de Duitse Andrea Eskau heeft verslagen, die sinds de Spelen in Beijing (2008) haast onklopbaar is geweest.

Extra startplek

Hoe snel de doorbraak van Chantal is verlopen, blijkt uit het feit dat ze nog steeds op een zware wedstrijdhandbike reed. Inmiddels heeft de bondscoach een lichtgewicht handbike laten bestellen, die eind juli wordt afgeleverd. In Tokio rijdt zij dus op topmateriaal – hopelijk voor een topprestatie. Over de kosten hoeft ze zich geen zorgen te maken. Zoals ze eerder dit jaar – na prima prestaties in testtijdritten - op voorspraak van de KNWU ook al de topsportstatus heeft gekregen, met het bijbehorende salaris. Blijkbaar rijdt Chantal permanent in een groene golf, want de Internationale Wielerunie (UCI) heeft haar voor Tokio een extra slot (startplek) in TeamNL toegekend.

Spannend

Intussen bereidt Chantal zich volop voor op Tokio. Op Papendal doet ze de krachtraining en groepstraining. Op de wegen rond haar ouderlijk huis in Noord-Limburg traint ze op schema’s van talentcoach Albert Smit. Op 12 juli gaat ze een week op trainingskamp in Zuid-Limburg. Per 1 augustus verblijft ze voor een hoogtestage in de Spaanse Sierra Nevada. Op 23 augustus vertrekt ze naar Tokio, waar op 31 augustus de Paralympische tijdrit op het programma staat. Een dag later, op 1 september, rijdt ze haar wegwedstrijd. ‘Ik heb dit jaar al tegen alle toppers gereden en mijn vorm bleek goed. Op die ene afwezige Chinese concurrente na. Als die erbij is, wordt het spannend, je weet immers nooit hoeveel progressie iemand heeft gemaakt. Maar daar houd ik wel van’, zegt de tweevoudige wereldkampioene met een olijke glimlach.

Foto: swpixcycling

Tekst: Rogier Wiercx