‘Tot Parijs 2024 gaat het goed. Voor daarna maak ik me zorgen.’
Onze toppers gaan in augustus stevig aan de bak. Eerst op het Wereldkampioenschap Paracycling in Glasgow van 3 tot 12 augustus. En vlak daarna op het Europese Kampioenschap Para-cycling in Rotterdam van 17 tot 20 augustus. Wat mogen we verwachten? KNWU-bondscoach paracycling Floris Goesinnen kijkt alvast vooruit. Zelfs tot aan de Paralympische Spelen in Parijs.
Floris: ‘Dit jaar is voor ons erg belangrijk, omdat er punten en startplekken te verdienen zijn voor de Paralympische Spelen in Parijs 2024. Daarom hebben we met de selecties al drie Wereldbekerwedstrijden bezocht. In België, Italië en in de VS. Tot nu toe zijn de resultaten van onze selectie naar wens. We liggen goed op schema voor het aanstaande WK in Glasgow’, aldus de bondscoach. ‘Met de kanttekening dat de internationale competitie nu groter is dan in het afgelopen jaar, toen er nog landen met lockdowns of reisrestricties waren en de punten niet meetelden richting Parijs. We zien met name meer tegenstand uit China. Ook zien we dat de kleine H5-klasse bijvoorbeeld internationaal ineens een stuk groter is, dat is mooi.'
Super WK
Het WK in Glasgow is extra bijzonder, omdat voor het eerst alle wielerdisciplines in één evenement geprogrammeerd zijn. Een veelzijdig Super WK, zoals het eigenlijk hoort. De Schotse wegparkoersen voor paracycling bestaan uit karakteristieke smalle slingerwegen over heuvels. Welke parkoers Parijs te bieden heeft is nog niet officieel bekend. Maar in de wandelgangen wordt gesproken over iets soortgelijks als in Schotland. Glasgow geldt dan ook als een goede indicator voor de prestaties in Parijs volgend jaar.
Multi EK Rotterdam
Ook het EK Paracycling in Rotterdam wordt dit jaar gecombineerd. Een Multi EK noemen de Rotterdammers dat - een soort Paralympische Spelen. Het profiel van het wegparkoers van het EK-paracycling in Rotterdam is zo plat als een polder. ‘Dit biedt dan weer kansen voor andere renners’, aldus Floris. ‘We gaan met een heel grote rennersgroep naar Rotterdam, veel meer dan er in aanmerking komen voor de Spelen. De talenten en subtoppers kunnen op dit EK mooi ervaring opdoen. Bijzonder vind ik dat Nederland eindelijk weer eens meedoet aan de Team Relay in het handbiken. Dat kan dankzij het jonge talent Thijs Hezen uit de H2-klasse. Ik zie ernaar uit.’
Gouden generatie
In Glasgow zal grotendeels hetzelfde succesvolle Nederlandse paracyclingteam aantreden als in Tokio 2021. Tandemrijdster Larissa Klaassen en cyclingrenster Alyda Norbruis zijn gestopt. Floris: ‘Maar er staan nieuwe toppers klaar, zoals handbikester Chantal Haenen en Marieke van Soest (tri-cycling). Beiden zijn al wereldkampioen geweest. Qua rennerspotentieel hebben we dus dezelfde mogelijkheden. Verzilveren we die ook? In Tokio behaalde het Nederlands paracyclingteam de beste medaillescore van de hele wereld. Daar viel alles onze kant op. Als bondscoach moet je dan zeggen dat je in Parijs minstens dezelfde score ambieert, plus 1. Dus vooruit, bij deze. En daar zijn goede argumenten voor.’
Plussen en minnen
Wat het handbiken betreft heeft de bondscoach dit jaar bij de Wereldbekers veel plusjes en enkele minnetjes genoteerd. ‘Tim de Vries (MH5) heeft zijn mojo teruggevonden. Hij laat zien dat hij nog niet klaar is. Mitch Valize (ook MH5) groeit door naar nieuwe hoogte. Die twee zien elkaar gelukkig niet als concurrent en stuwen elkaar omhoog. Chantal Haenen (WH5) is sterker geworden en top in de tijdrit - voor de wegrit is het zaak om ervaring op te doen op tactisch vlak. In Glasgow krijgt Chantal gezelschap van Yvette Wollersheim (WH5), die ook punten kan binnenhalen voor het team. Geert Schipper (MH4) laat heel consistente tijdritten zien. Jetze Plat (ook MH4) heeft geen Wereldbekers gereden, maar gekozen voor een nieuwe uitdaging in het wheelen. Hij start zijn handbikecampagne richting Parijs in Glasgow. Jennette Jansen (MH4) was dit voorjaar tijdens de Wereldbekers niet topfit. Tussen de Wereldbekers door, die elkaar kort opvolgen, is dit lastig om te buigen. De aanloop naar het WK is gelukkig lang genoeg om weer op te bouwen naar de juiste vorm. Mark Mekenkamp (MH3) kreeg af te rekenen met ziekte rondom de Wereldbekers, maar reed al een heel goede tijdrit in de eerste manche in Maniago en start dus ook in Glasgow. Ook Mischa Hielkema (MH3) presteerde goed in Maniago. Sydney Bito (MH3) is na een ongeluk helaas lang geblesseerd geweest en nog niet op het vereiste niveau, evenmin als Johan Reekers (MH5). Zij krijgen op het EK de kans om zich te tonen.’
Tweewielers
Volgens de bondscoach blijven de twee Nederlandse toptandems met Vincent ter Schure/Timo Franssen en Tristan Bangma/Patrick Post ook in 2023 wereldtop, al komt de concurrentie langzaam dichterbij. Dezelfde goede prestaties gelden voor de cyclingrenners Martin van de Pol (MC5) en Daniel Abraham (MC5), de wegkampioen van Rio. Op de baan hebben Matthijs Drenth (MC3) en Aniek van den Aarsen (WC3) in 2022 de aansluiting met de top gemaakt. Aniek is onlangs op de weg voor het eerst naar winst gereden. ‘Al met al zie ik dus meer plussen dan minnen’, aldus de bondscoach.
Zorgen
Tot Tokio 2021 was Floris Goesinnen nog assistent-bondscoach van Eelke van der Wal. ‘Ja, met de kennis van nu kan ik zeggen dat ik destijds onbewust-onbekwaam was als bondscoach paracycling. Intussen heb ik zoveel geleerd dat ik mezelf bewust-bekwaam durf te noemen. Toch ben ik tegelijk ook bezorgd. Na Parijs zal een aanzienlijk deel van de huidige toppers afzwaaien, terwijl het aantal nieuwe of toekomstige talenten gematigd is. Met het groter worden van de het palet aan paralympische sporten hebben instromers meer keuze. Dit kan leiden tot minder deelnemers per sport. Dat is een veel voorkomend probleem. Dus we moeten scherp blijven kijken hoe we onze eigen sport aantrekkelijk kunnen houden voor instromers.’
Groepsfoto omslag: Mitch Valize, Tim de Vries, Matthijs Drenth en verzorger Erwin Rinsma op hoogtestage in Tignes in de Franse Alpen (Foxphotos)
