Seine Snippe op trainingsstage, deel 1

Maandag 26 maart 2012

De eerste trainingsdag zit er op. Vanochtend zijn we van Banjol, waar ons appartement staat, naar de kade van de veerboot gereden en weer terug naar de oude stad Rab. Van daaruit zijn we naar ‘huis’ gereden in Banjol. De eerste klimmen vielen me zwaar. Het was pas de derde keer dat ik op mijn lighandbike reed sinds eind september. Na wat warm gedraaid te hebben gaat het al een stuk beter. Op langere klimmen heb ik het nog lastig. Als het niet al te lang is of ik een goede afdaling heb voorafgaand aan de klim dan weet ik heel goed de klim te nemen.

Seine in actie op Rab

Seine in actie op Rab.


We kijken nog even in de oude stad Rab en rijden door een paar prachtige oude steegjes, waarin je je in een middeleeuwse stad waant. In de middag zijn we naar een ander punt op het eiland gegaan. Maar eerst moest ik het crankstel wat hoger plaatsen. Hiervoor moest ook de topderailleur opnieuw afgesteld worden. Uiteindelijk is dat gelukt. Na het sleutelen snel onder de douche, omdat het eten ook bijna klaar is en we toch fris aan tafel willen zitten.

Dinsdag 27 maart

Na overleg aan het ontbijt besluiten we eerst naar San Marino en Lopar te gaan en ‘s middags naar Kampor en het Natuurpark. We in dit dagboek zijn Luc Vanryckeghem, Kris Demeester en ikzelf. Kris is een H3-rijder en Luc rijdt mee met de racefiets. Na een de eerste klim hebben we een lekkere lange afdaling tussen de landerijen door met links een bergkam en rechts een dal. Het is wat vals plat, maar genoeg om ruim 50 per uur te rijden. Omdat Luc één van zijn remblokjes is verloren laat hij de snelheid niet al teveel oplopen. In de klimmen haalt hij ons dikwijls in om ons op de gevoelige plaat vast te leggen, maar in de afdaling gaan we met de liggers toch echt te hard voor hem. We komen op een tweede bergkam. Op het hoogste punt is een parkeerplaats met een panoramaview over de zee. Alleen is het muurtje te hoog voor iemand met een ligger.

Rusten is ook trainen

Rusten is ook trainen.


Na de middagpauze hebben we een makkelijkere route gepland. We hebben wat met de topderailleur gedaan, maar dat gaat helemaal mis. Ik kan alleen maar op het kleine blad fatsoenlijk draaien, En het blijkt dat ie iets scheef staat. We rijden toch door tot Kampor en richting Suha Punkto.  Dat is met een 12 % klim inclusief  haarspeldbocht een pittige klim. Nadat mijn ketting er in nota bene in een klimmetje afvliegt, gaat het verder redelijk. In het prachtige bosrijke gebied blijft het prettig biken. Terug gaan we weer via de kustlijn om vervolgens via de lager gelegen camping naar het huis terug te keren.

Eenmaal terug bij ons appartement pakken we gelijk de derailleur aan en ga ik ermee testrijden. De eerste resultaten zijn goed. We bergen de bike op en gaan lekker in het zonnetje zitten en drinken met elkaar een Duveltje. ’s Avonds is het eten weer vertrouwd lekker. De Pot ontbreekt ook niet. Het is een soort puree van parika, courgette en een stel kruiden en andere dingen die ik in het Kroatisch niet ken, maar het smaakte goed bij het vlees en de groente.

Woensdag 28 maart

Zoals afgesproken gaan we richting de veerbootkade in Minsjak. Of het de beruchte derde dag is, ik weet het niet, maar ik draai niet lekker. Het gaat niet soepel bergop. De afdaling is wel weer ontzettend gaaf. Wanneer we bij de veerboot zijn, weten we dat die binnen 10 minuten komt. We wachten dus even tot de veerboot er is en al het verkeer eraf is, zodat de stoet auto’s ons niet voorbij hoeft. Na de beklimming vanaf de veerboot staan we een hele poos de handbikesport en de verschillen tussen België en Nederland te bespreken. Hieruit komt naar voren dat het met de sportsubsidie in Nederland wat beter is geregeld. En dat het hebben van een licentie en kunnen voldoen aan alle verplichtingen die daarbij horen (clubtenue, chips, lidmaatschap club, licentiekosten) in Nederland stukken duurder is. Handbiken is bij ons volledig geïntegreerd in de KNWU. In België is de integratie nog lang niet zo ver. Een stukje verderop wil Kris een weggetje in wat mij niet verstandig lijkt. Samen met Luc wacht ik even op zijn terugkomst. Het liep inderdaad doodl. Kris liep er ook nog eens een gebroken spaak op. Dus besluiten we naar het huis terug te keren.

In de middag gaan we naar de oude stad van Rab om de toerist uit te hangen en wat met elkaar te nuttigen op een terras. Hierbij moesten wat hellingen genomen worden met de rolstoel waardoor het toch nog een training werd.
Seine Snippe
30-03-2012
Columns van Van Rab naar Rosenau
Seine Snippe op trainingsstage, deel 3

Seine Snippe op trainingsstage, deel 3
Seine Snippe op trainingsstage, deel 2

Seine Snippe op trainingsstage, deel 2
Seine Snippe op trainingsstage, deel 1

Seine Snippe op trainingsstage, deel 1