Terugblik op de Battle

Terugblik op de Battle

Nadat de HandbikeBattle twee jaar achter elkaar was afgezegd was het donderdag 23 juni 2022 dan eindelijk zover. De voorbereidingen gingen nog niet geheel zonder slag of stoot. Een aantal teamtrainingen gingen niet door, er werd soms wel met de eigen buddy getraind, maar de meeste trainingen deed ik individueel.

In de laatste 2 à 3 weken was het de bedoeling om de laatste puntjes op de i te zetten, is de handbike helemaal in orde, de banden, remmen, de versnellingen en is hij volledig ingesteld zoals je wil, de nek/rugleuning, de cranks en de beensteunen. Maar ook is het belangrijk om er trainingtechnisch helemaal klaar voor te zijn, zodat de week voor vertrek je echt je rust kan pakken. Want het wordt een pittige week, niet alleen de HandbikeBattle zelf, maar ook de reis ernaartoe, de trainingen daar en alles wat daarbij komt kijken.


Helaas overleed plotseling mijn vaders tweelingbroer én kwam mijn vader in het ziekenhuis te liggen, waardoor ik nauwelijks toe kwam aan de handbikecheck en de laatste trainingen, laat staan mijn rust te pakken. Kortom ik ging eigenlijk bekaf de bus in richting Oostenrijk. Eenmaal aangekomen kwam ik in een flow terecht, het programma is goed gevuld, de sfeer is uitstekend en zodra ik mijn rust kan pakken doe ik dat.


De dag van de HandbikeBattle was dan eindelijk echt gestart, jeetje wat een dag was dat. Een totale uitputtingsslag, energie om het 's avonds te kunnen vieren had ik niet. Vrijdags hadden we een vrije dag, ik ben lekker gaan zwemmen, even mijn armen los draaien heeft me goed gedaan. 's Avonds was het de prijsuitreiking, de HelioHeroes vielen tweemaal in de prijzen. In de klasse voor elektrisch ondersteunde handbikes viel Ydwer in de prijzen, wat een mooi resultaat is dat. Voor Ellen was het een totale verrassing, alle buddy's konden een kandidaat nomineren voor de Rookie van het jaar. Eigenlijk vind ik dit de 'grootste' prijs waard, zij heeft zoveel overwonnen en heeft de meeste vooruitgang geboekt en doorzettingsvermogen van ons allemaal. 


Daarna was het slotfeest, thema Gold. Wat een feest was dat, echt iedereen ging los, zo mooi om te zien dat iedereen aan het genieten was. Daar heb ik enorm van genoten. De volgende morgen vroeg ontbijten om aan de terugreis te beginnen. De terugreis viel me zwaar, ik wist niet meer hoe ik moest zitten, de pijn in mijn rug was intens. Maar onze buddy's hebben ons veilig en wel na een voorspoedig verlopen reis naar Heliomare gebracht.

Wat was dit een avontuur, echt om nooit meer te vergeten. Graag bedank ik bij deze de organisatie; wat was alles goed geregeld. Tevens wil ik alle buddy's, teamgenoten, familie en vrienden bedanken voor al jullie steun, hulp en support, want zonder jullie was dit niet mogelijk geweest. Mijn dank is groot.

Sandra Prins
05-07-2022
Columns van Sandra Prins
Terugblik op de Battle

Terugblik op de Battle
Niet te beschrijven

Niet te beschrijven
Tweede training: waar ben ik aan begonnen?

Tweede training: waar ben ik aan begonnen?
Pijntjes en problemen

Pijntjes en problemen
Zoveel te zien en zoveel om aan te denken

Zoveel te zien en zoveel om aan te denken
Ik zie met mijn eigen ogen waar we straks tegenop moeten fietsen

Ik zie met mijn eigen ogen waar we straks tegenop moeten fietsen