Dé Onbeperkte Elfstedentocht met zon en klotsende mouwen
Van 13-17 september 2023 heb ik met de handbike op pure armkracht de onbeperkte Elfstedentocht van meer dan 200 km gefietst in 5 dagen.
Dag 1: Leeuwarden - Dokkum (32km)
Dag 2: Dokkum - Franeker (48km)
Dag 3: Franeker - Workum (46km)
Dag 4: Workum _ Sloten (42km)
Dag 5: Sloten - Leeuwarden (51 km)
Wat een bijzonder evenement is dit, iedereen met een beperking kan meedoen op zijn/haar eigen niveau. Van de 96 deelnemers deden er ongeveer 60 de gehele tocht. Anderen deden of per dag een gedeelte van de tocht of reden enkele etappes mee. Van scootmobielen, trikes, bakfietsen, step, aankoppelhandbikes met ondersteuning tot vast frame handbikes zonder ondersteuning deden mee. Ook waren er een paar deelnemers die lopend met rollator, of krukken meededen. Wilma Kieft en ik - Sandra Prins - deden de gehele onbeperkte Elfstedentocht beiden met een vast frame handbike zonder ondersteuning.
Goede doel
Dit keer geen hoogtemeters, maar de lengte in. Tsja als fanatieke recreatieve handbiker kon de Elfstedentocht niet ontbreken op mijn bucketlist. Waar mijn volgende handbikeavontuur mij zal brengen weet ik nog niet, maar dit heb ik toch maar mooi gebiket.
Met de onbeperkte Elfstedentocht kan je voor een goed doel geld ophalen, al is dit niet verplicht. Je mag zelf een goed doel uitkiezen, bijvoorbeeld stichting Leef, de organisatie van o.a. de onbeperkte Elfstedentocht. Je kan het ook combineren, zodat je deels voor je zelf gekozen goede doel ophaalt en een percentage voor Stichting Leef. Zelf heb ik geld opgehaald voor Metakids, zij doen onderzoek naar Metabole ziekten. Dit vond ik wel zo toepasselijk aangezien ik zelf een Metabole ziekte heb.
'It giet oan'
En wat is Friesland mooi! We startten in Leeuwarden vanaf de Elfsteden hal, hoe toepasselijk is dat. Waar Henk Kroes, oud-voorzitter van de Vereniging de Friesche Elf Steden, ons het startsein gaf. Het was voor iedereen even zoeken naar zijn/haar plek in de stoet, wie reed welk tempo en met wie. Het was een bonte tocht de stad Leeuwarden uit, de gele pijlen volgend en/of via de navigatie. Ongeveer elke 10 km was er een verzorgingspost/stempelpost waar je wat kon eten/drinken en naar het toilet kon. Zodra je je had gemeld, je stempel had gehad kon je je weg vervolgen. Jeetje wat is er veel geregeld, overal is aan gedacht, van rolstoelen bij de posten, EHBO-ers, de ANWB reed de gehele route mee, er was motorbegeleiding die er voor zorgde dat iedereen veilig kon oversteken en mocht er iemand verkeerd gereden zijn dan werd die weer op de juiste route geholpen. En niet te vergeten de Bezemwagen, voor eventuele uitvallers.
Klotsende mouwen
Het waren 5 verschillende dagen, zowel kwa weer als omgeving. We hebben alle facetten van Friesland gezien, van de stad Leeuwarden, de prachtige wegen tussen de weilanden met koeien, schapen, alpaca’s, over en langs de dijk tot de idyllische dorpen. Dag 5 was een pittige, het was de langste route, maar vooral ook de natste route, tegen zoveel regen kon mijn regenpak niet op. Mijn armen voelden opeens wel heel erg zwaar, ik hoorde water klotsen. Huh hoe kan dat nou, het is warm om te handbiken in een regenpak, maar zo warm? Nee het regenwater stond in mijn mouwen bij mijn ellebogen, dat had ik nog nooit meegemaakt. Gelukkig was de route rechttoe rechtaan, blik op oneindig en stoempen maar. Wat heb ik genoten, zo heerlijk om me zo vrij te voelen. Genietend van al het moois wat Friesland te bieden heeft.
