HandbikeBattle is de kers op de revalidatie-taart
Op 26 juni gaan zo’n 90 handbikers tot het gaatje om een steile bergweg te beklimmen naar een hoge gletsjer in de Oostenrijkse Alpen. Al die helden zijn klant van Nederlandse revalidatiecentra – en uit Noorwegen. Ook doen er 20 individuele bikers mee.
Vorig jaar vond dit evenement voor het eerst plaats. Toen vroeg Handbiken.nl aan Linda Valent, mede-initiatiefnemer en bewegingswetenschapper, of dat extreme gedoe wel verantwoord was voor de revalidanten. ‘Ja’, zei ze toen volmondig en Linda heeft gelijk gekregen. In 2013 heeft iedereen de top gehaald - zij het soms met een duwtje. Uit een enquête bleek dat 34 van de 40 respondenten na twee weken compleet hersteld waren van de enorme inspanning. Drie hadden er kleine blessures aan over gehouden die later overgingen en enkele mensen hadden al een blessure die ook beter is geworden. Het is dus verantwoord. Maar wat draagt deze Battle bij aan het revalidatieproces van al die handbikers?
Super extreem
De HandbikeBattle is een super extreme inspanning van anderhalf tot zes uur. En dat klauterwerk is beslist heilzaam voor revalidanten vinden Linda en haar medeorganisatoren Rogier Broeksteeg en Mechteld Hagoort: ‘Het extreme element is een bewuste keuze van ons als organisatie. Want wie erin slaagt om dit te volbrengen kan ook een heleboel andere onmogelijk geachte dingen bereiken.’
Mechteld, Rogier en Linda wijzen erop dat het niet alleen gaat om die ene topdag in Oostenrijk. De Battle is een proces van minstens een half jaar. Met veel trainen, een medische screening, inspanningstesten en teambuilding. Wie op 26 juni aan de start staat heeft al heel veel geleerd. De Battle verlegt je grenzen, mentaal en fysiek. De meeste deelnemers hebben hun revalidatieperiode al wat langer geleden afgesloten of zijn daar bijna aan toe. Vorig jaar is drie maanden na de finish aan alle deelnemers gevraagd wat het totale evenement – inclusief de voorbereiding – voor hen betekend heeft. Linda: ‘Ik sta ervan te kijken hoeveel winst mensen hebben ervaren. Winst op diverse terreinen: handbiketraining, persoonlijke ontwikkeling, fysieke fitheid, ADL, sociaal functioneren. En niet gewoon winst maar véél winst.’
Betere professionals
Behalve voor deelnemers blijkt de Battle ook profijtelijk voor de professionals die het evenement begeleiden. ‘Zij komen als betere professionals terug’, weet Rogier, in het dagelijks leven fysiotherapeut bij Rijndam. ‘In het algemeen richt revalidatie zich nogal op het aanleren van vaardigheden bij revalidanten. In Oostenrijk zien professionals dat de lat voor revalidanten best wat hoger kan. Behandelaars en begeleiders nemen ook met eigen ogen waar hoe revalidanten voor allerlei handelingen creatieve oplossingen hebben bedacht. Dat geeft een bredere kijk dan die ene manier die ze tijdens hun opleiding hebben geleerd. Zulke eyeopeners bevorderen het cliëntgericht werken.’Toegevoegde waarde
De Battle is dus veel meer dan een luxe en leuk uitstapje naar een aangepast hotel op een idyllische Alpenweide. Hier wordt bewezen dat fitheid een toegevoegde voorwaarde is voor kwaliteit van leven. Mensen met een dwarslaesie worden tegenwoordig ouder. Dat levert specifieke problemen op. Wie fit is, heeft minder blessures en complicaties en kan daardoor langer en makkelijker zelfstandig blijven. Mechteld: ‘Voor de Battle schaffen mensen een handbike aan. Daarmee kunnen ze na de Battle blijven bewegen als toer- of als wedstrijdsport. Het houdt ze fit. Zo draagt de Battle eraan bij dat mensen geen draaideurpatiënt bij het revalidatiecentrum worden.’
Dat de Battle bij velen een snaar raakt is wel duidelijk. Het Battle-fenomeen is nu ook object van wetenschappelijk onderzoek. Er staat al een wetenschapper in de startblokken die er een proefschrift aan gaat wijden. De onderzoekers hopen binnenkort met subsidiegelden de financiering rond te krijgen .
De organisatoren zorgen ervoor dat in de voorbereiding en in de Alpen geen rare dingen gebeuren. Iedere deelnemer wordt vooraf twee keer getest. In januari krijgt iedereen een inspanningstest. Daarna nog een in juni, vlak voor de Battle. Mechteld: ‘Onze gespecialiseerde artsen bestuderen de resultaten. Die testen maken veel duidelijk. Meerdere kandidaten bleken bijvoorbeeld hartproblemen te hebben of een te hoge bloeddruk. Dat proberen we te verhelpen, maar het kan ook tot een startverbod leiden. Iedere deelnemer krijgt een medisch paspoort, zodat we tijdens de Battle precies weten wie wat mankeert. In Oostenrijk weten de plaatselijke hulpdiensten dat we er zijn. Traumaheli’s kunnen snel ter plekke zijn. Onderweg staan meerdere medische posten klaar. Ter plekke zijn ook verpleegkundigen en artsen uit revalidatiecentra die bekend zijn met dwarslaesies, amputaties en alle ongemakken die daarbij mogelijk zijn. En iedere deelnemer heeft een buddy bij zich die weet waar hij of zij op moet letten. We laten niks aan het toeval over.’
Tekst en foto Rogier Wiercx
