Diesel

Ik merk, naar gelang de levensjaren verstrijken, dat ik steeds meer op een oude diesel begin te lijken. Het kost mij nogal wat moeite om na de winter weer fatsoenlijk op te starten. En, net al een oude diesel, gaat dat opstarten met nogal wat horten en stoten. Iedere keer weer weet ik een excuus te verzinnen om maar niet in die fiets te moeten klauteren. Dan is het te koud, valt er een drupje regen of waait het weer te hard. Allemaal smoesjes om lekker thuis te blijven bij de warme kachel, die sinds de energiecrisis al niet zo warm meer is.

Zon

Gelukkig gaan we weer richting het voorjaar en begint de zon ook weer meer te schijnen. En dat is wel een van de voorwaarden voor een heerlijke tocht op de handbike. Want ik heb toch zo’n verschrikkelijke hekel aan kou en regen. Ik zou me natuurlijk kunnen kleden op de kou, maar mijn lichaamstemperatuur blijft laag en ik blijf trillen. En wat dat betreft lijk ik ook op een oude diesel.

Regen

En dan die regen. Nat worden is niet fijn maar met goede regenkleding kun je daar wel tegen. “We zijn niet van suiker”, zie mijn vader vroeger. En gelijk had hij. Maar regen heeft als nadeel dat je handbike onnoemelijk smerig wordt en dat de modder tot in de kleinste kiertjes en gaatjes van je handbike kruipt. Schoonmaken van de bike is dan ook niet zo mijn dingetje. Dus weer een goed excuus om met slecht weer thuis te blijven.

Choke

Een oude diesel heeft een choke om wat extra brandstof in de motor te spuiten en zo het opstarten wat soepeler te laten verlopen. Misschien moet ik op zoek gaan naar de choke in mijn lichaam zodat ik ook met lagere temperaturen wat soepeler op de handbike klim om zonder horten en stoten de training na die lange wintermaanden weer op te pakken.

Want wees eerlijk, handbiken blijft een heerlijke sport die je toch een gevoel van vrijheid geeft. Of zou dat de choke zijn? Vrijheid!