Tijd

Vakantie, het moment waarop alles mag en niets moet. Het moment waarop je op je handbike door verre landen fietst en waar je nog geniet van de rust en de ruimte. Normaal gesproken dan. Want dat gold toch echt niet voor mij. Als het ergens aan ontbrak deze vakantie dan was dat wel de tijd om eens lekker ontspannend een ritje te rijden. Ik kon zelfs de tijd niet vinden om deze column te schrijven. En daar waar ik tijd zou moeten hebben, op de camping dus, was de gelegenheid niet om op de fiets de omgeving te verkennen.

Dordogne

Ons vakantieadres was de Dordogne in Frankrijk. In die contreien was een chronisch gebrek aan fatsoenlijke fietspaden. Aangezien de Fransen niet echt gewend zijn aan fietsers (en al helemaal niet aan handbikers) vond mijn wederhelft het onverantwoord om een tocht over de openbare weg te rijden. Dus bleef mijn handbike bijna onaangeroerd in de auto staan en hoopte ik op betere tijden als ik eenmaal thuis was. Maar eenmaal terug in ons landje was de verdeling tussen veilige fietspaden en tijd compleet omgedraaid. Fietspaden zat bij ons in de omgeving.

Thuis

Alleen ontbrak het mij aan tijd. Want vakantie is hét moment om klusjes thuis op te knappen. Dus blijft mijn handbike bijna onaangeroerd in de garage staan en hoop ik op betere tijden als ik weer aan het werk ben. Hopelijk werken de weersomstandigheden een beetje mee. Anders moet ik maar weer ik wachten op mijn volgende zomervakantie….over 365 dagen!! En, ach ja, ook het plannen en voorbereiden van een vakantie werkt ontspannend. Tenminste, dat geldt voor mij.